Iedereen heeft het ultieme vakantiegevoel vast wel is gevoeld. Je zat op de ene prachtige plek op de aarde. Alleen of samen met wat mensen. Je keek naar de zonsondergang, de zonsopgang of had net de top van een reusachtige berg bereikt. Je was intens gelukkig, het moment zit op je netvlies gebrand. Dat ultieme vakantiegevoel was fantastisch, toch? Ondanks het drukke programma vandaag voelde ik geen stress. Mijn moeder vroeg: “Heb je nog steeds het vakantiegevoel?” Ik dacht na en zei: “Ja”. En dat kwam van diep uit mijn hart. Maar wat is dat ‘vakantiegevoel’ eigenlijk? Een heerlijke reis naar Spanje toe dacht ik. Niet naar het drukke Barcelona of Madrid maar naar Alicante. Je kan goedkope reizen vinden naar Alicante als je vertrekt vanaf Eindhoven of Rotterdam Airport. Vlieg je naar Alicante dan kom je aan op El Altet Airport.
Voor mij is dat het gevoel van ontspannen zijn. Weinig op je agenda hebben staan, weinig gepland hebben. Je leeft je leven, je leven wordt niet voor je geleefd. Je doet de dingen die jij graag wilt doen en niet de dingen die een ander graag wilt dat jij doet. Je geniet van elk moment, knoopt een gesprek aan wanneer je daar zin in hebt. Loopt naar de fruitschaal en pakt een sappige perzik. Je zet er je tanden in, doet je ogen dicht en proeft de perzik. Het sap komt in je mond. Je gaat zitten en hebt het gevoel om ergens in een ver land te zijn. Een land waarvan je nog nooit gehoord hebt. Waar ze de meest vreemde cultuurgewoonten hebben en het meest vreemde eten. Toch probeer je de mensen, het onbekende te leren kennen. Je bent nieuwsgierig, leergierig naar dit volk. Je wilt alles weten. Je leest erover en je praat erover. Je denkt je in, dat je leeft, zoals zij leven. En dan wordt je wakker uit die droom. Die droom die werkelijkheid kán worden. Je zit, maar je perzik is op. Je leeft weer in het hier en nu. Je hebt de tijd om te dag dromen, om te lezen of te schrijven, om na te denken of te sporten. Om alleen een film te kijken of wat leuks te gaan doen met vrienden. Er staat altijd iemand voor je klaar. Iemand die verlangt naar wat vriendschappelijke aandacht. Deze vrijheid. De vrijheid om te doen en laten wat je wilt. Dat is voor mij het ultieme vakantiegevoel. Het leven zoals jij wilt leven. De dingen doen die jij wilt doen.
Maar zeg nu zelf. Kan dit alleen als je vakantie hebt? Kun je dit gevoel niet opwekken als je vrij bent of als je weekend hebt? Wat zou er met ons leven gebeuren wanneer we dit gevoel dagelijks zouden beleven? Het gevoel van vakantie. Het gevoel van ultieme vrijheid en te doen waar je écht zin in hebt. Dan wordt het leven toch een stuk mooier? Natuurlijk is het ultieme vakantiegevoel voor iedereen anders. Het is immers iets subjectiefs, iets dat je eigen is. Maar zeg nu zelf. Vakantie is toch leuk? Wanneer je dat gevoel van dat ene moment in de vakantie, op die verre bestemming en misschien wel op een dood normale plek in Nederland, elke dag voelt. Hoe zou het leven er dan uit zien? Fantastisch, toch? Ik daag je uit om hieronder een reactie achter te laten over jouw ultieme vakantiegevoel. En vraag jezelf dan af, als je dit gevoel vaker zou beleven, zou je jezelf dan gelukkiger voelen?